Mauro and the Grooms in het Stuk, Leuven

Voor Mauro Pawlowski en zijn Grooms het Leuvense Stuk zouden leren hoe rock-'n-roll vandaag moet klinken, was het eerst aan Vermin Twins, het groepje van Lotte Vanhamel (jawel, zus van) en Micha Volders, ook drummer bij El Guapo Stuntteam. Met de Vermin Twins brengen zij een vreemde, Prince-eske mengeling van Melt Banana en Daft Punk. Die mengeling werkte niet het hele optreden lang even goed, maar heel vaak was het er wel pal op. Dankzij de aanstekelijke maar niet echt radiovriendelijke songs, maar ook dankzij de soms wel heel erg hyperkinetische moves van zowel Volders als Vanhamel. Niet iedereen was even erg onder de indruk, maar laat u gerust binnenkort zélf overtuigen. Op 20 december staan ze in de AB voor EXIT '08, met ook, onder andere, Gorillaz Sound System.

Tijdens de soundcheck voor het optreden van The Grooms kwam ook Mauro al op, en prompt maakten enkele toeschouwers verafgodingsgebaren - als dat een woord is. Dat gaat ons een beetje te ver, maar het zegt wel veel over Mauro's status in de Belgische muziek. Naast zijn jobje als gitarist bij dEUS heeft hij nog duizenden heel verschillende projecten lopen: van onbeluisterbare free jazz over bijna easy-listening powerpop tot heel sferische 'muziek'. Op de afgelopen editie van "De Nachten" kon je Mauro in maar liefst acht van zijn gedaantes gaan zien. Hoewel niet alles kwalitatief even hoogstaand was, scheen het daar toch zwaar de moeite te zijn.

Maar terug naar het concert van 19 november. Dat begon met heel wat nummers van de enige langspeler die the Grooms voorlopig al uit hebben, "Black Europa" (2004). Die plaat mag dan bij het grote publiek niet zo bekend zijn, de aanwezige fans kenden ze zeker wel. Terecht, want "Black Europa" is misschien een van de beste Belgische platen ooit. Op die plaat brengt hij rock-'n-roll, 'loud enough for the boys, and sexy enough for the girls' zoals ook Josh Homme zijn muziek het liefst brengt.
Na een paar nummers volgden enkele van de nieuwe nummers die op de volgende plaat, "Days To Burn", zouden moeten komen. Op het optreden in de Charlatan, dit voorjaar nog, leek het er nog naar dat er ooit wel eens een nieuwe plaat zou komen. Ondertussen is de plaat wel helemaal opgenomen, maar zou Mauro niet bepaald tevreden zijn met de opnames. Alles moet dus opnieuw opgenomen worden, en het is maar de vraag of het ooit nog zover zal komen.
Ook misschien omdat die nieuwe nummers nog niet zo af zijn. Ze klonken nog lang niet zo voldragen als de andere Groomsnummers. Eentje begon zelfs als slechte stadionrock, maar tegen het einde was dat alweer lang vergeten. Maar natuurlijk zitten er ook weer pareltjes tussen die nieuwe nummers. 'Leaving Montreux' en het prachtige 'Out Of The Storm' bijvoorbeeld (hier te beluisteren in een solosessie voor StuBru).
En bovendien zagen we een Mauro in goeden doen. Al hadden de hoeveelheden drank voor het optreden daar misschien wel wat mee te maken. Toen bleek dat een nummer was ingezet met Mauro op de verkeerde gitaar, merkte hij op dat het the Beatles - heuse professionals, nietwaar - niet snel zou overkomen. Een bandje ook waar we nog veel van zullen horen volgens muziekkenner Pawlowski. En zo volgden er nog wel een paar geintjes. Gelukkig bleef de muziek op het eerste plan, zoals dat hoort.
In de bissen volgden nog enkele nummers van de uitstekende "Ghost Rock EP". Memorabel was, alweer, de 'Dance Of The Grooms' waarmee the Grooms elk concert afsluiten. Rondom mij gingen enkele mannen op leeftijd geweldig uit hun dak. Enkele Leuvense en Brusselse 'Gommers' zouden later die avond hetzelfde doen.

(foto van karolien123, flickr)